Strona startowa

Wieczór odsłonił przed publicznością różne barwy miłości i przeniósł w poetykę lat 60. i 70. poprzez interpretacje polskich przebojów Violetty Villas i światowych standardów instrumentalnych.

Rozpoczął Paweł Zawada, pianista uwerturą „Strangers In The Night” Franka Sinatry z 1966 roku, płynnie przechodząc do „Mechanicznej lalki” sł. Agnieszka Osiecka, muz. Violetta Villas.

I na scenę - powitana owacyjnie i serdecznie przez mieszkańców, gości i kuracjuszy – weszła ona, zjawiskowa Joanna Nawrot! Wcielając się w rolę Violetty Villas przejmująco, aktorsko, z potężnym sopranem wykonała nawet najtrudniejsze partie głosowe. Koncert poprowadziła Karolina Kępczyk, menedżerka i animatorka kultury, badająca życie, twórczość i fenomen osobowości Violetty Villas.

„Mechaniczna lalka” ten znany szlagier powstał w czasie fali krytyki diwy po jej powrocie do Polski z USA. Bogusław Kaczyński oczarowany talentem artystki powiedział: "To piękny, egzotyczny ptak, który osiadł na polskim bagnie".

Następnie Joanna Nawrot w starannie dobranych kostiumach, zmienianych kilkukrotnie, wykonała znane i wspaniale przyjęte przez solecką publiczność utwory Villas: „Jesteś mi potrzebny”, „Dla Ciebie miły”, „Józek”, „Zdecyduj się”, „Melancholie”.

Refleksyjny momentami nastrój koncertu jak brzytwą przeciął „Pocałunek ognia” brawurowo wykonany i bisowany przez Joannę Nawrot i Pawła Zawadę /fortepian/.

Publiczność doceniła gromkimi oklaskami także „List do matki” zaprezentowany przez sopranistkę z pełną elegancją, może nawet posągowo. Gdyby spytać słuchaczy i widzów o najważniejszą piosenkę w repertuarze Violetty Villas – najczęściej wskazywany jest właśnie „List do matki”, znany również pod tytułem „Do Ciebie Mamo”, skomponowany przez Adama Skorupkę w 1966 roku. Przez lata utwór w oryginale niespełna czterominutowy rozrósł się do kilkunastominutowego misterium z charakterystycznymi wokalizami, traktujący o tęsknocie córki za właściwą relacją i więzią z matką.

Wiele emocji, wzruszeń, uśmiechów i szczęścia przyniósł widzom koncert Joanny Nawrot.
I tak jak w piosence „Szczęście” Oli Obarskiej z 1968 roku wykonywanej przez Violettę Villas:

Kto z Was wie ile szczęście miewa odmian

Lub ile barw na tęczy lśni

życzymy melomanom samych szczęśliwych dni, pełnych pasji i miłości do kultury.

Joanna Nawrot, sopran. Mieszka w Gdańsku, pochodzi z Czarnocina w woj. świętokrzyskim. Ukończyła z wyróżnieniem wydział wokalno-aktorski Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie śpiewu prof. Stanisława Kotlińskiego. Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie oraz Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie śpiewu prof. Moniki Swarowskiej-Walawskiej. Związana z Operą Bałtycką w Gdańsku, solistka międzynarodowych festiwali muzycznych.

Paweł Zawada, fortepian. Absolwent Akademii Muzycznej w Gdańsku, pianista, pedagog, aranżer. Na co dzień współpracuje z gdańskim środowiskiem baletowym. Szczególnie interesuje się kompozycjami tanga.

„Villas o miłości”

Joanna Nawrot, sopran, scenariusz, reżyseria, produkcja

Paweł Zawada, fortepian

Karolina Kępczyk, prowadzenie

Tekst: Karolina Kępczyk